Filosofisch café

Elke tweede woensdag van de maand: filosofisch café

Programma filosofie middagen

Onderwerp:

Methodiek van boekbespreking:
We gaan het boek bespreken via 3 verschillende en opeenvolgende methoden t.w.:

A. In de eerste bijeenkomst zullen we de eerste indruk bespreken en hierover van gedachten wisselen.

B. In een aantal bijeenkomsten bespreken we een hoofdstuk/deel uit het boek. Dit aan de hand van een inleiding die gedaan wordt door een deelnemer aan de filosofie middagen. De inhoud van de inleiding wordt aan de groep voorgelegd voor een gedachtenuitwisseling.
Het aantal bijeenkomsten is afhankelijk van het aantal inleidingen.
Let wel: het houden van een inleiding is leuk, maar zeker geen verplichting tot deelname aan de filosofie middagen ::

C. Uit voorgaande kunnen onderwerpen liggen voor verdere uitdieping. In gezamenlijk overleg kiezen we een onderwerp hieruit en zullen dit verder uitdiepen in een zgn ‘moreel beraad’. De socratische wijze van een gesprek met elkaar voeren zal hierin leidend zijn.
Dit onderdeel is tevens een afsluiting van deze boekbespreking

Ook kan een stelling, onderwerp of gedachte worden ingebracht.
Betrokken deelnemer geeft aan iets te willen bespreken. Als de anderen daarmee accoord gaan is dat dan het onderwerp voor de filosofie

Belangrijk: houdt onze web-site in de gaten voor waar we mee bezig zijn

 

Filosoferen heeft met nadenken te maken, dat is duidelijk. Maar het is niet precies hetzelfde. Je kunt nadenken over een examenvraag, over hoe je een scooter weer in elkaar moet zetten of hoe je het best een bedrijf kunt opzetten. Maar dat is allemaal nog geen filosoferen

Filosofie en wijsbegeerte zijn twee woorden voor hetzelfde, die allebei letterlijk: het begeren van “of houden van“ wijsheid betekenen. Al de eerste mensen die zich filosoof noemden, gaven hiermee aan dat ze zichzelf niet wijs vonden, maar dat ze dat wel wilden worden, als dat tenminste kon. Er zijn vast akelige betweters onder de filosofen, maar eigenlijk is filosofie dus iets heel bescheidens. Iemand die filosofeert is zich bewust van dat hij (nog) niet wijs is. Met andere woorden: de dingen waarvan hij nu denkt dat ze waar of zinvol zijn, zouden best eens onzin kunnen zijn.

Om te onderzoeken welke van onze eigen meningen misschien helemaal geen goede meningen zijn, moeten we ons bezinnen op wat we al denken te weten.

Echt nadenken kun je alleen goed als iets je interesseert, en dat kan van alles zijn.

We kunnen nadenken over heel concrete gevallen, bijvoorbeeld: is het waar dat deze sneeuwpop van mij is omdat ik hem gemaakt heb? Of dat dit geld van mij is ook al heb ik het zwart gekregen? Maar in filosofie is dat niet voldoende. Je probeert dan altijd concrete gevallen te begrijpen met behulp van het algemene. Dus in dit geval: wat is eigenlijk bezit, of eigendom? Wanneer zeggen we dat we iets bezitten? Hoe kun je het oplossen wanneer twee mensen van hetzelfde zeggen dat ze het van hen is? Waar is het idee van belasting heffen op gebaseerd?

Soms heb je daar al een bepaalde mening over, en om daar in je eentje goed en kritisch over na te denken valt niet mee. Het kan dan helpen om er met iemand anders over te praten. In het echt, maar het werkt ook al als je het in gedachten doet. Dan stel je je voor wat iemand die iets heel anders denkt, tegen jou zou zeggen om je van mening te doen veranderen.

Hoe serieuzer je die andere mening neemt, hoe beter je na kunt denken over je eigen opvattingen. Een mening is meestal een eindpunt en een filosoof zoekt naar het beginpunt van die ontwikkeling.

Filosofie is dus fris beginnen met een bezinning op wat je denkt, nadenken over het algemene en openstaan voor andere ideeën.

Met dank aan René© van Delft (www.renevandelft.nl)